Monthly Archives: December 2012

Een verhaal dat geschreven moest worden… Vecht voor vrijheid! (3 woorden: zelfmoord – pesten – zwijgen)

Posted on by
1

Spreken is zilver, zwijgen is goud. Soms kun je beter je mond houden werd ons als kind met de paplepel ingegoten. Maar is dat ook echt zo? Moet je zwijgen als het je allemaal te veel wordt?

“15-jarig Nederlands meisje springt voor de trein na pesten.”

“Meisje van 16 stapt uit het leven nadat internetpesters haar vragen om zelfmoord te plegen.”

“Een 54-jarige man moest 9 jaar lang zware vernederingen en fysiek geweld van zijn collega’s ondergaan.”

Ze staan altijd alleen en we zien hen pas echt als het te laat is. Je hoort hun verhalen op het nieuws of leest ze in de krant. Je ziet een filmpje op YouTube met een getuigenis van vrienden en collega’s. Maar waar waren zij toen ze het verschil konden maken? Waar waren die vrienden en collega’s op het moment dat het er echt toe deed? Waarom stonden ze niet recht op het moment dat ze nodig waren? Waarom staan we op als het te laat is?

Waarom nam niemand de 15-jarige Amanda bij de hand voor ze voor die trein sprong?

Waarom was er niemand op internet die de 16-jarige Laney bij stond en de rest tot zwijgen bracht?

Waarom wordt iemand van 54 jaar door collega’s opgesloten in een kooi, met kilo’s talkpoeder verstikt en vervolgens in de vrieskou afgespoten met een hogedrukreiniger?

Ik lees de verhalen en ik word er misselijk van. Mijn maag draait om en ik snap er niets van. Want ik heb er evenveel schuld aan als elk ander. Iedereen heeft wel eens ‘iets’ gezien en zich omgedraaid, uit angst. Bang om hetzelfde te moeten mee maken. Diep in ons hart zijn we bang om de pesters in de ogen te kijken en hen te vertellen dat het zo niet verder kan. We zijn bang om op te staan en zelf het risico te lopen schietschijf te worden.

Dus we blijven zitten en we doen mee omdat we bang zijn. Diep in ons hart weten we dat we verkeerd bezig zijn. Wat we haten in de ander is wat we haten in onszelf. Wat we kapot willen maken in een mens maken we kapot in onszelf. De wereld is een spiegel. Amanda en Laney zijn een spiegel. Wat we zien in hen, zien we in onszelf.

We mogen en kunnen het niet goed praten. Pesten valt niet goed te praten. Iemand tot zelfmoord brengen is ziek.

En toch…  niet iedereen is zich bewust waarom hij of zij doet wat hij doet. Vaak beseffen pesters niet waarom ze pesten. Mochten ze beseffen dat, wat ze verafschuwen in die ander, een deel van henzelf is, dan… en alleen dan… zouden ze het kunnen stoppen.

We leven op één planeet en het is ‘onze’ planeet. Wat ik jou aan doe, doe ik mezelf aan. Maak ik jou kapot, dan maak ik mezelf kapot. De pijn van Amanda en Laney verdwijnt niet. Ze nemen hem niet mee. Pijn blijft achter. Verdriet blijft achter. Woede blijft achter. Pijn, verdriet en woede kunnen niet doodgaan. Het blijft leven en het wordt geprojecteerd naar jou en mij. Wij worden de schietschijf van wat we een ander aandoen en we zijn er ons niet eens van bewust.

Ik wens dat ik volgende keer de moed heb om op te staan, vóór het te laat is. Ik wens dat ik krachtig genoeg zal zijn om de angst de rug toe te keren en een brug te slaan tussen hun woede en jouw pijn. Ik wens de moed, de passie, het zelfvertrouwen, de integriteit en het enthousiasme om een verschil te maken en zij die zwijgen bij te staan, te laten opstaan en te doen spreken.

Gisteren was gisteren, vandaag was vandaag maar morgen maken we het verschil!

Laat je inspireren door het verhaal van Jeanne d’Arc…
Ze was een 17-jarig boerenmeisje en ze koos ervoor om op te staan. Ze stond op en ze bevrijdde Frankrijk van de Engelse bezetting. Laat haar verhaal een voorbeeld zijn.

Iedereen heeft het recht om vrij te zijn.
Iedereen heeft het recht zichzelf te mogen zijn.
Jij hebt jouw weg… ik de mijne…

 

Eén persoon kan een ganse groep in beweging zetten. Laat ons het positief gebruiken…

———————————————————————————————————-

Wat doet dit met jou?
Je kan jouw reactie plaatsen in het ‘reactieveld’ onderaan.

Wil jij mee het verschil maken? Deel deze tekst dan met kennissen en vrienden op Facebook, Twitter of Linkedin… zodat er een nieuwe wind waait in 2013…

Schrijf je in zodat je de teksten wekelijks automatisch in je mailbox krijgt:

Tomorrow will be another day!
Ine


Kortverhaal met: Tennisbal – Clijsters – Afscheid

Posted on by
2

12-12-12, een speciale ‘datum’ en wat voor één. Een speciale ‘avond’ en wat voor één. Een afscheid van de mooiste vrouw in de geschiedenis. Hét afscheid van de mooiste vrouw in de tennisgeschiedenis van België, van onze planeet. Het is de avond van Kim Clijsters. Het is de avond van een tenniswonder. Hét tenniswonder, ons tenniswonder, mijn tenniswonder.

Het zijn de ‘Thank you’ Games en ik ben erbij. Wij zijn erbij, mijn vrouw en ik, zij ziek, ik één brok energie. She’s the world’s greatest. Ze zijn het allebei! En het mooiste van al? Ze weten het niet. Ze staan allebei met hun voeten op de grond. Ze zweven niet. Ze zijn de vrouwen in mijn leven en gelukkig weten ze het. Ze zijn mijn idolen. Ik ben hun grootste fan..

De microben en tennisballen vliegen in het rond. Ik zie alleen maar tennisballen. De rest vliegt als een waas voorbij.  Al de rest, zorgen, angsten en stress worden afgeketst door een onzichtbaar pantser van inspiratie en passie.  Het hangt als een warme deken rond mij. Een traan vindt zijn weg naar buiten en ik kan het niet tegenhouden. Mijn vrouw kijkt me geamuseerd aan. Ze kent me. Ze weet wanneer ze komen. Ze weet wanneer het pantser openbreekt en tranen beginnen stromen. Ze weet wanneer ik afscheid neem van vroeger en later. Ze weet wanneer het masker afvalt en het kleine meisje ontwaakt.

Ik wil geen afscheid nemen. Hoe kan iemand ooit afscheid willen nemen van geweldige dingen? Ik geloof er niet in. Nee, afscheid nemen bestaat niet!

Ik hoor heel graag wat jij van dit nieuwe kortverhaal vindt.
Alle feedback is meer dan welkom! Je kan jouw reactie plaatsen in het ‘reactieveld’ onderaan.

Zou je mij een plezier willen doen en dit kortverhaal willen delen met kennissen en vrienden op facebook, twitter of linkedin… zodat ook meer mensen naar www.passievoorschrijven.be komen en zich inschrijven voor de wekelijkse nieuwsbrieven?

SMILE!
Ine


Voor wat je verloren hebt…

Posted on by
3

Rond deze tijd van het jaar word ik soms overspoeld door angst. Dan ben ik bang om te verliezen wat mij het dierbaarste is, mijn familie, de vrienden dichtbij en ver weg. Veel meer dan materiële bezittingen zijn het de mensen van wie ik hou die ik voor geen goud zou willen missen. Alles wat ik nastreef lijkt niets meer waard als ik hen zou verliezen. Dan doe ik een schietgebedje en hoop ik dat ik ze nog heel lang bij me mag houden…

2012 was een geweldig jaar voor mij en ik wenste dat het voor iedereen zo mocht zijn…
Ik loop stil als de mensen die me dierbaar zijn vertellen dat 2012 een klote jaar was.
Ik vind geen woorden als vrienden, familie en collega’s.. de mensen om wie ik geef.. achterblijven met leegte en verdriet, dierbaren moeten afgeven, overvallen worden door ziekte, verlies en pijn of op het randje van een afgrond staan.

Ik loop stil.
Ik weet niet wat te zeggen.
Ik lijk mijn stem verloren.

Dit is voor jullie….

———————————————————————-

Op zo’n moment doen de overwinningen er niet toe.
Dan denk je niet aan de matchen die je gewonnen hebt.
Of de aces die je geslagen hebt.
Op zo’n moment doet geld er niet toe.
Dan denk je niet aan rijk of arm zijn.
Of werken om bestellingen af te ronden of je toekomst veilig te stellen.
Op zo’n moment denk je niet aan feesten en gezellig samenzijn.
Dan denk je niet aan kadootjes krijgen.
Of koken, lekker eten, lachen en dansen.

Op momenten als deze denk je aan wat je verloren hebt.
Je voelt de leegte en het verdriet.
En wenste dat je de tijd kon terug draaien.
Je kan niet geloven dat tijd de pijn zal wegnemen.

Ik kan het jou wel vertellen.
Zeggen dat ik hetzelfde heb meegemaakt.
En dat tijd wonden heelt.
Maar je hebt er niets aan.

Op momenten als deze wil je mensen van wie je houdt heel graag helpen.
Maar de omstandigheden sluiten de weg af.
Op momenten als deze kan ik alleen maar liefhebben.
Zonder te hopen dat er iets veranderen zal.
Op momenten waarop de eenzaamheid en de leegte alles lijkt te verpletteren.
Kan ik maar één ding doen.
Liefde geven en hopen dat jij het kan ontvangen.
Ik zal het nooit opgeven.
Jij mag het nooit opgeven!

Op momenten waarop het verdriet alles lijkt te verpletteren.
Kan je maar één ding doen.
Jezelf blijven openstellen voor de liefde om je heen.

Laat nooit los wat je dierbaar is!
Geniet van deze dagen want ze kunnen er anders uitzien.

Laat je horen in het ‘reactieveld’ onderaan.

Deel dit gerust met kennissen en vrienden op Facebook, Twitter of Linkedin… als jij iemand een hart onder de riem wil steken.

Liefs,
Ine

@IneVHofstraeten volgen

 

Kortverhaal met: rendier – loepzuiver – bier (Ine – Nacht van de Radio)

Posted on by
Reply

Ik sta al drie uur in de vrieskou te wachten. Wachten maar waarop eigenlijk? Ik trek mijn muts nog iets verder over mijn bevroren hoofd en tuur in de verte. Het is winter, een gure winter in mijn buitenverblijf in Ijsland. Gespannen wacht ik tot een rendier de bossen uit springt. Ik drink een laatste slokje bier en sla mijn sjaal steviger rond mijn nek.

Vermoeid zak ik in mekaar. Plots beweegt er iets. Ik neem mijn jachtgeweer stevig in beide handen en kijk geconcentreerd door het vizier. Deze keer gaat het me lukken. Elke vezel in mijn bevroren lichaam komt tot leven en spant zich op. PANG, PANG, PANG! Met een loepzuiver schot raak ik hem. Ik hoor een verschrikte gil en het bloed trekt weg uit mijn hoofd. Dit is niet het geluid van een rendier. Dit is het geluid van…

Het is toch niet waar, mijn dikke buurman komt zuchtend en steunend de struiken uitgestrompeld. Ik heb hem geraakt. Yes, ik heb iets geraakt. Het is dan wel geen rendier maar na twee jaar heb ik eindelijk op loslopend wild geschoten en ik heb mijn dikke buurman geraakt….

————————————————————————————————

Ik hoor heel graag wat jij van dit nieuwe kortverhaal vindt.
Alle feedback is welkom! Je kan jouw reactie plaatsen in het ‘reactieveld’ onderaan.

Zou je mij een plezier willen doen en dit kortverhaal delen met kennissen en vrienden op facebook, twitter of linkedin… zodat ook meer mensen naar www.passievoorschrijven.be komen en zich inschrijven voor de wekelijkse nieuwsbrieven?

Doe eens gek vandaag! 🙂
Ine


Kortverhaal met: Marieke – Kim – Studio Brussel

Posted on by
Reply

Tijdens de ‘Nacht van de Radio’ kwamen twee energieke vrouwen naar me toe. Ik moest maar eens een kortverhaal schrijven over hen én het moest een toekomstverhaal zijn. Hier is het verhaal van Kim & Marieke, twee jonge inspirerende vrouwen. Hun grote passie: Radio maken. Het kan niet anders dan dat we nog van hen gaan horen!!

Laat mij je meenemen de tijd in… Het is 21 december 2014… Meet 2 young ladies… Laat je inspireren…

Ik haat vroeg opstaan maar sinds de KIMA-show in de lucht is kan ik niet wachten om uit bed te springen. De wekker gaat af om 5.59u. Ik heb één minuut tijd om wakker te worden en mijn slippers en badjas aan te trekken. Ik trek een spurtje naar de radio en ben nog net op tijd.

De twee meest goddelijke stemmen vullen de kamer. Ik maak een vreugdedansje en een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Mijn zwarte labrador danst vrolijk mee. De ochtendshow van Kim & Marieke op  Studio Brussel… Wat kan een mens nog meer wensen? Zorgen en stress verdwijnen als hun woorden en stemmen de kamer binnen seinen.

Ons Belgenlandje staat in rep en roer sinds zij de ochtenden voor hun rekening nemen. ‘Ornelis en Rogiers’ zijn er niks tegen. Ik hou van muziek maar man, hun enthousiasme is echt aanstekelijk. Soms betrap ik me erop dat ik hoop dat het nummer snel voorbij is. Ik dacht nooit dat het zou werken, twee vrouwen die een volledige ochtendshow voor hun rekening nemen. Maar yes, het kan en ZIJ doen het!

Het is 21 december 2014. LIFE IS MUSIC!!!

 

—————————————————————–

Ik hoor heel graag wat jij van dit nieuwe kortverhaal vindt.
Alle feedback is meer dan welkom! Je kan jouw reactie plaatsen in het ‘reactieveld’ onderaan.

Zou je mij een plezier willen doen en dit kortverhaal willen delen met kennissen en vrienden op facebook, twitter of linkedin… zodat ook meer mensen naar www.passievoorschrijven.be komen en zich inschrijven voor de wekelijkse nieuwsbrieven?

Zing! 🙂
Ine


Help je mij een boekcover kiezen?

Posted on by
4

Mijn eerste boek (“Topverkoper in 20 weken”) is af en het wordt momenteel gelezen door enkele professionals in het vak.

Nu nog een boekcover kiezen!!

Ik heb drie voorbeelden van boekcovers… en ik hoor graag wat jij ervan vindt!
Kleuren kunnen nog veranderd worden dus alle feedback is welkom!

Hier zijn ze:

CONCEPT 1:

CONCEPT 2:

CONCEPT 3:

Mocht je nog geen lid zijn van mijn facebookpagina “Sales & Dreams” dan kan je op ‘vind ik leuk’ klikken via volgende link: http://www.facebook.com/SalesDreams?ref=hl

Ik hoor jouw reacties graag in het ‘reactieveld’ onderaan of via info@passievoorschrijven.be

Dank je wel! 🙂

Ine

Brief aan Nadine

Posted on by
2

Op 13 december 2012 kwam op de ‘Nacht van de Radio’ een jonge gepassioneerde fotograaf naar me toe. Hij vroeg me een brief te schrijven aan zijn grote liefde, Nadine. Ik vroeg hem 3 woorden die hij zeker verwerkt wou zien in het verhaal. Het was vertederend om te zien hoe hij niet kon zwijgen over haar. Het deed me beseffen dat liefde echt overal is… Een stoer mannenhart, een zacht vrouwenhart, breekbaar of hard… WE ARE ALL THE SAME!

Peter, dit is mijn verhaal voor jou (met jouw 3 woorden, eigenlijk 4: verpleegster – genezing – liefde en zorg).

Dit zijn jouw woorden voor haar…

———————————————————————————————————————

Ze is verpleegster. Zij is mijn verpleegster. Voor mij is zij het symbool van genezing. Door haar liefde en zorg sta ik waar ik nu sta. Zonder haar stond ik hier gewoon niet. Ik zou niet weten wat ik zonder haar zou moeten. Het klinkt misschien melig en ‘corny’ maar ik ben haar ongelooflijk dankbaar.

Nadine, ik wil dat je weet dat jij dé vrouw bent voor mij. Jij bent die vrouw die het licht aanstak toen het donker was. Jij bent diegene die me bij de hand nam als ik het moeilijk had. Je was er altijd als ik je nodig had. Ik zou helemaal niets zijn zonder jou.

Lieve Nadine, ik wil dat je weet dat ik met niemand anders zou willen zijn dan met jou. Ik had nooit gedacht dat een persoon iemands alles kon zijn. Wel, lieverd, jij bent ALLES voor mij.

Woorden kunnen simpelweg niet bevatten wat ik wil zeggen. Als ik het zou kunnen zingen of dansen zou ik het doen. Maar kijk gewoon in mijn ogen, zij zeggen alles wat je moet weten…

——————————————————————————————————————–

Ik hoor heel graag wat jij vindt van deze nieuwe “Brief aan.. ”
Alle feedback is meer dan welkom! Je kan jouw reactie plaatsen in het ‘reactieveld’ onderaan.

Zou je mij een plezier willen doen en deze “Brief aan..” delen met kennissen en vrienden op facebook, twitter of linkedin… zodat ook meer mensen naar www.passievoorschrijven.be komen en zich inschrijven voor de wekelijkse nieuwsbrieven?

Dank je wel! 🙂
Ine


In Loving Memory of Kevin – 15 december 2012

Posted on by
Reply

Het is vandaag al vierentwintig jaar geleden. Vierentwintig! Maar voor ons lijkt het nog alsof het gisteren was. Tijd heelt alle wonden zeggen ze vaak maar een moeder en vadershart zijn niet te helen, Kevin. Wij willen je even laten weten dat wij zo blij zijn met die acht jaar samen. Vreemd toch, dat geluk en verdriet zo dicht bij mekaar liggen. Wij voelen ons vaak leeg en verdrietig om wat we missen moeten maar aan de andere kant is er het geluk en het voorrecht dat wij jou mochten kennen.

Wij weten niet of je ons kan horen daar, ergens of nergens maar wij hopen het wel. Wij voelen het wel. In onze dromen komen we mekaar telkens weer tegen. Het lijkt wel of je bij ons bent bij elke stap die we zetten. Maar soms denken wij dat dat niet kan. Er met anderen over praten is soms zo moeilijk, weet je wel. De wereld draait door en mensen vergeten wat er gebeurd is maar wij niet. Bij ons lijkt het vaak alsof het gisteren was.

Maatje, wij willen even dat je weet dat wij nog elke dag aan je denken. Wij willen je laten weten dat jij ons een drive geeft om door te gaan, ook al is het soms moeilijk. Als er een tijdscapsule zou bestaan zouden we ons terug projecteren, de tijd in. Dan waren we nog even fysiek samen. Geweldig zou dat zijn. Wij missen je, ventje.

Liefs je Paps en Mamske

Luister naar het verhaal op YouTube!!

 

Ik hoor heel graag wat jij vindt van deze nieuwe “Brief aan.. “
Alle feedback is meer dan welkom! Je kan jouw reactie plaatsen in het ‘reactieveld’ onderaan.

Zou je mij een plezier willen doen en deze “Brief aan..” delen met kennissen en vrienden op facebook, twitter of linkedin… zodat ook meer mensen naar www.passievoorschrijven.be komen en zich inschrijven voor de wekelijkse nieuwsbrieven?

Dank je wel en geniet ! 🙂
Ine


VUUR

Posted on by
1

VUUR

Het uur van de waarheid
Helblauwe ogen spuwen vuur
Ze kijken je doordringend aan
Een ander raakt overstuur
Maar jij raakt haar niet aan
Ze straalt passie
En zet de kamer in brand
Ze zet iedereen naar haar hand
Vuur
Op dit uur
Raak je overstuur
Want je speelt met vuur.

Ik hoor heel graag wat jij van deze nieuwe tekst vindt.
Alle feedback is meer dan welkom! Je kan jouw reactie plaatsen in het ‘reactieveld’ onderaan.

Live life!
Ine