Niemand kon haar weerstaan. Daar stond hij dan, in het park waar ze met al haar dolverliefde mannen afsprak. Deze keer was het een getrouwde man. Ze zag hem al van ver staan, met de rode roos in zijn linkerhand. Zou hij linkshandig zijn?

Hoe kon het toch dat al die mannen rond haar hingen. Ze mocht er best zijn maar was op zoek naar liefde, naar die man van haar dromen. Maar op het einde van de rit bleken het allemaal nietsnutten te zijn. Ze werd het spelletje beu. Ze wou een vaste relatie. ‘s Morgens wakker worden naast de man van haar dromen. Ze wou huisje, boompje , tuintje en ze droomde van kinderen. Ze wist dat ze moest stoppen met deze kortstondige affaires. Ze moest eindelijk gaan voor de ware maar waar was hij toch? Waarom reageerde er nooit eens een serieuze man op haar advertenties. Voor hen was het gewoon seks, een mooie vrouw, af en toe feestjes afschuimen om met haar te pronken om dan weer verder te gaan, zonder haar. Sommigen werden verliefd en wilden haar domineren en daar had ze geen zin in.

Ze kwam dichterbij en bedacht welke openingszin ze ging bovenhalen. Het was elke keer hetzelfde. Blikken die verrieden wat ze kwamen doen. Ze zag het direct – Hij wou seks. Het was niet meer dan dat. De rode roos was een duidelijk signaal. Ze had hem gevraagd een bloem mee te brengen, maar waarom een rode roos? Ze haatte rozen. Een roos was zo algemeen, zonder diepgang. Het was een voor de hand liggende bloem maar ja, wat had ze anders verwacht? Als je een contactadvertentie plaatst kan het niet anders dan dat er zoiets op afkomt.

Ach ja, nog één keer dan, morgen wordt het anders.

Ze herinnerde zich de eerste avond dat ze samen waren. Het was alsof het gisteren was. Ze hadden mekaar een paar dagen eerder ontmoet en de vonk sprong gelijk over.
Het was hoe een eerste kus moest voelen. Zo moest het zijn. Dit zou ze haar hele leven blijven herinneren. Ze vertrokken samen en voelden de spanning stijgen. Niemand zei een woord. Ze wilden het allebei maar wie zou het initiatief nemen.

Deze keer was het anders. Het was tastbaar. Het leek alsof de wereld haar adem inhield en wist wat er zou gaan gebeuren. Het ruisen van de bladeren stopte. De krekels werden muisstil. De maan scheen helderder dan voorheen. Ik keek naar links en onze ogen kruisten. Ze las het in mijn ogen en ik zag het in de hare. Ze verlangde even hard naar mij als ik naar haar. Als in een droom werden we naar mekaar toe getrokken. Toen onze lippen raakten leek het alsof de hemel naar beneden kwam. Er was alleen maar ik en zij. Al de rest verdween. Het was perfect. Als ik nu moest sterven, dan was dat maar zo. Want dit moment was van haar en mij en het was het allermooiste dat me overkwam.