Kortverhaal met: Tennisbal – Clijsters – Afscheid

12-12-12, een speciale ‘datum’ en wat voor één. Een speciale ‘avond’ en wat voor één. Een afscheid van de mooiste vrouw in de geschiedenis. Hét afscheid van de mooiste vrouw in de tennisgeschiedenis van België, van onze planeet. Het is de avond van Kim Clijsters. Het is de avond van een tenniswonder. Hét tenniswonder, ons tenniswonder, mijn tenniswonder.

Het zijn de ‘Thank you’ Games en ik ben erbij. Wij zijn erbij, mijn vrouw en ik, zij ziek, ik één brok energie. She’s the world’s greatest. Ze zijn het allebei! En het mooiste van al? Ze weten het niet. Ze staan allebei met hun voeten op de grond. Ze zweven niet. Ze zijn de vrouwen in mijn leven en gelukkig weten ze het. Ze zijn mijn idolen. Ik ben hun grootste fan..

De microben en tennisballen vliegen in het rond. Ik zie alleen maar tennisballen. De rest vliegt als een waas voorbij.  Al de rest, zorgen, angsten en stress worden afgeketst door een onzichtbaar pantser van inspiratie en passie.  Het hangt als een warme deken rond mij. Een traan vindt zijn weg naar buiten en ik kan het niet tegenhouden. Mijn vrouw kijkt me geamuseerd aan. Ze kent me. Ze weet wanneer ze komen. Ze weet wanneer het pantser openbreekt en tranen beginnen stromen. Ze weet wanneer ik afscheid neem van vroeger en later. Ze weet wanneer het masker afvalt en het kleine meisje ontwaakt.

Ik wil geen afscheid nemen. Hoe kan iemand ooit afscheid willen nemen van geweldige dingen? Ik geloof er niet in. Nee, afscheid nemen bestaat niet!

Ik hoor heel graag wat jij van dit nieuwe kortverhaal vindt.
Alle feedback is meer dan welkom! Je kan jouw reactie plaatsen in het ‘reactieveld’ onderaan.

Zou je mij een plezier willen doen en dit kortverhaal willen delen met kennissen en vrienden op facebook, twitter of linkedin… zodat ook meer mensen naar www.passievoorschrijven.be komen en zich inschrijven voor de wekelijkse nieuwsbrieven?

SMILE!
Ine