Soms komen wensen uit en besef je het niet…

Tot je op een dag in het midden van een farmaceutisch bedrijf staat. Naast jou staat een doos met honderden kleine pilletjes. De natuurlijke voedingssupplementen glippen door je vingers en nauwgezet weeg je de juiste hoeveelheid af. Je hebt goud in je handen.

Het is 7.30u en de wereld lijkt nog te slapen. Het is alleen jij, de balans en de pilletjes. En je beseft het niet tot je ’s avonds in bed ligt…

Ooit was er een dag dat je moest kiezen. Je bent bijna achttien en je gaat verder studeren. Kies ik voor apotheek, biomedische wetenschappen of word ik Industrieel Ingenieur Chemie? Een speling van het lot doet jou voor het laatste gaan. Maar wat als je toen, die dag anders had gekozen? Hoe zou je leven er dan uitzien?

Ik ben doodmoe want ik heb die nacht maar drie uur geslapen maar ik voel het niet. De adrenaline pompt door mijn lijf. Geconcentreerd plak ik etiketten op de vijf liter flessen en stapel ze in kartonnen dozen. Ik vind het geweldig. Een ander zou zich misschien te goed voelen maar ik voel me als herboren. Niet denken, gewoon doen. Etiketten plakken, flessen inpakken in dozen, dicht tapen en stapelen op houten paletten. Vandaag even niet praten met klanten, niet adviseren of verkopen en geen telefoons moeten beantwoorden. Gewoon rust. De wereld draait door maar die van mij staat even stil.

Op de achtergrond hoor ik de biologische processen hun gang gaan. De tanks draaien op volle toeren en een nieuwe batch voedingssupplement wordt klaargemaakt. Een glimlach verspreidt zich over mijn gezicht. Dit heb ik ooit gewenst, niet? Ik heb ooit de wens het universum ingestuurd om zoiets te doen, deel uitmaken van een proces. Deel uitmaken van dit, van wat zij doen. Ik heb altijd een voorliefde gehad voor gezonde voeding, kruiden, natuurproducten en mensen genezen en gezond maken.

Toen ze mij als kleine vroegen: “Wat wil je later worden?” dacht ik (want zeggen durfde ik het niet): “Mensen genezen.” En als ik daar zo sta en de supplementen door mijn vingers laat glijden, denk ik bij mezelf:  “Dit is het..” Dit is leven met een visie. Dit zijn mensen met een visie. Ze werken 70 uur per week en ik wil hen helpen want ik geloof in hen, in wat ze doen en wie ze zijn. Ik volg hun bewegingen en ik zie hen. Soms word je wakker en zie je het. Ik heb duizend en één dingen op mijn To Do lijstje staan maar op dit moment vergeet ik alles. Het is stil in mezelf en dat gebeurt niet vaak.

Ik kijk rond, hou van de penetrerende geur die me tegemoet komt en ik straal want ik ben dertig en op dit eigenste moment lijkt het alsof het universum me toefluistert… Als je iets wenst en de droom loslaat begint de wereld te draaien. Op een bepaald moment vind je jezelf terug in een gedroomde situatie. Je beleeft een magisch moment van “Hey, dit was mijn droom en nu leef ik hem!”

— If you don’t dream, you can never live your dream! —

Het was geweldig om dit verhaal te kunnen schrijven. Het kan niet anders dan dat er iets groters is. Dank je wel! Gevoelens zijn heel moeilijk te vatten in woorden maar ik hoop dat ik een manier heb gevonden om het over te brengen in tijd en ruimte en dat het jou bereikt!

Ik hoor heel graag wat jij van dit nieuwe verhaal vindt.
Alle feedback is meer dan welkom! Je kan jouw reactie plaatsen in het ‘reactieveld’ onderaan.

Dream!
Ine